Matapos ang dalawang araw na cold war namin ni boyfriend... kinausap ko na sha kahapon... walang humingi ng tawad sa isat isa... parang walang nangyari... siguro parehas lang kaming ma pride at binalewala nalang ang lahat.. pero shempre dahil ako ang "Lakwatserong Baklita" hinding hindi ako hihingi ng tawad ngayon kasi alam ko na ko ang nasa tama...
so kahapon nag text na ako sakanya... shempre tuwang tuwa sha at kinausap ko na din sha... nagkita kami sa gym after... then on our way home.. i dont feel the same... alam mo yun no excitement of seeing him again... nor holding his hands again.. basta sobrang nawala nalang lahat ng kilig ko sakanya... hindi ko alam kung dahil may tampo pa ako o sadyang wala na talaga...
during those 2 days... ang dami kong naisip... at isa na dito eh yung pagkakaron namin ng pagkakaiba...
ilang beses na kaming nagtatalo sa twing sasapit ang tuesday... tuesday kasi is my scheduled run with my friends... basta kada tuesday nagtatalo kami.. worried daw sha kung nasaan na ako.. basta puro nalang pagtatalo...
naisip ko din na masarap din siguro kung parehas kayo ng ginagawa... shempre nagkakaintindihan kayo... tulad ni boyfriend mahilig sha sa isda... wala kaya akong mashare na kahit ano sa isda kaya wala akong maibahagi sakanya... sha naman since hindi nya hilig ang pagtakbo... hindi nya ako sinasamahan sa mga marathon ko...
haay... nung nakalipas na dalawang araw... naranasan kong maging single uli... mahirap pero masarap... mahirap kasi ikaw na uli magisa... mag isa kang kakain, uuwi.. lahat lahat gagawin mo magisa pero masarap kasi wala kang iniisip kundi ang sarili mo...
haay ang buhay talaga ay kumplikado... pero masaya...
minsan hindi sa kasiyahan nasusukat ang itatagal ng relasyon. Kasi in the first place.. wala ka dapat sinusukat. Unless you're not thinking about forever.
ReplyDeletepak! ching lang. hehehe. apir!